Karnaval kullanıcılarına güvenli ve etkin bir web sitesi hizmeti sunabilmek için çerez kullanmaktadır. Konuyla ilgili daha detaylı bilgiye ulaşmak için lütfen Gizlilik Politikası ve Kullanım Şartları'na tıklayınız.
Şifreni unuttuysan eposta adresini yaz, hemen yenisini yollayalım.
Bakması ne zormuş ah o güzel yüzüne...
Toplamış yine bütün güneşi üstüne
Kamaşıyor gözlerim bebeğim...
Öyle gülmek olur mu gözünü seveyim?
Cennet dudaklarınmış öpte öleyim
Aşkmış adı nerden bileyim...
Böyle zulüm olur mu gözünü seveyim
Adımı sorsan söyleyemem yemin ederim...
Ah ellerim titriyor
Of bir ateş basıyor
Özlemek bu dokunmakla geçmiyor
Ah -doldur sevgilim-
Öyle sev ki beni -yaramaz sevgilim-
Mey diye ıçeyim...
Doldur sevgilim kalbim tekliyor ah
Gel hasta gibiyim...
Jean Philippe Rameau (1683-1764) Rokoko devrinin Paris’inde göze çarpan bir şahsiyetti.
XIV. Lui’nin sarayında mutlak bir hakimiyete sahip olan Fransızlaşmış İtalyan ve vakarlı, Barok müzisyeni Lully ile Alman bestecisi Gluck’un ortasında önemli bir yer işgal eden operaları, devrin karakteristik bir özelliğini gösterir. Aydınlanma Çağı'nda tiyatrocunun hayalperestliği, heybetli ve ihtiraslı bir ifade tarzı ile dansların zarif hafifliği, bu operalarda dahiyane şekilde birleştirilmiştir. Bach ve Handel’in çağdaşı olan Rameau operalar yazmaya başladığı zaman, başka alanlarda tarihe geçecek değerde eserler vermiş olan bir sanatçıdır.