Karnaval kullanıcılarına güvenli ve etkin bir web sitesi hizmeti sunabilmek için çerez kullanmaktadır. Konuyla ilgili daha detaylı bilgiye ulaşmak için lütfen Gizlilik Politikası ve Kullanım Şartları'na tıklayınız.
Şifreni unuttuysan eposta adresini yaz, hemen yenisini yollayalım.
Koşarak kaçtığım hep
Kendimmişim meğer
İncinmez sandığım
Her yanımda kocaman keder
Belki durup dururken
Belki hiç beklemezken
Bir sarılsan geçer
Yollarım dikenli, taşlı, ellerimde
Fotoğrafın, yüzünde aynı gülümseme
Sormadım neden sonumuz geldi böyle
Çok yazık
Kollarım yuvan, sarardı gökyüzünde
Yıldızım ağlarsan düşer ellerine
Korkmadım karanlığınla yüzleşmeye
Parladım
Yollarım dikenli, taşlı, ellerimde
Fotoğrafın, yüzünde aynı gülümseme
Sormadım neden sonumuz geldi böyle
Çok yazık
Kollarım yuvan, sarardı gökyüzünde
Yıldızım ağlarsan düşer ellerine
Korkmadım karanlığınla yüzleşmeye
Parladım
Her şey yolundaymış, peki
Bu yalnızlık neden?
Belki gitmek zorundaydın fakat
Bu dünyaya bedel
Belki gelip geçerken
Belki yol üstündeyken
Bir kez uğrasan yeter
Yollarım dikenli, taşlı, ellerimde
Fotoğrafın, yüzünde aynı gülümseme
Sormadım neden sonumuz geldi böyle
Çok yazık
Kollarım yuvan, sarardı gökyüzünde
Yıldızım ağlarsan düşer ellerime
Korkmadım karanlığınla yüzleşmeye
Parladım
Sorma daha sorma yalnızlık sevilemez mi?
Bir ruh var içimde sana öyle sarılamam ki
Yalnız kapıdan çıkmak çözmüyor bu düğümü
Sussam yanağımdan süzülüp söylüyor son sözünü
Bir kar tanesi gibi kısa soğuk bir an
Sonunda eriyoruz
Kaybolup ardımızda son bir damla
Sen ve ben nasıl bu haldeyiz
Soruyorum da kim anlıyor ki
Dünyanın denizinde ki bizler mi?
Sorma daha sorma
Bitirmişiz pembe günleri
Her gün daha huysuz
Hayat sevmez kaybedenleri
Yalnız kapıdan çıkmak çözmüyor bu düğümü
Sussam yanağımdan süzülüp
Söylüyor son sözünü
Bir kar tanesi gibi kısa soğuk bir an
Sonunda eriyoruz
Kaybolup ardımızda son bir damla
Sen ve ben nasıl bu haldeyiz
Soruyorum da kim anlıyor ki
Dünyanın denizinde ki bizler mi?
